Heilige Cecilia

Maagd en Martelares

Feestdag: 22 november

Cecilia zou in de 3e eeuw reeds opgegroeid zijn in een christenfamilie. Zoals vaak in de begintijd van het christendom nam zij zich voor maagd te blijven; teken dat zij haar geloof temidden van de Romeinse cultuur in alle zuiverheid wilde bewaren; zo kon zij het beste getuigen van de alles omvattende liefde tot Christus. Ze had die belofte gedaan in de stilte van haar gebed.

Ze zou zeer jong zijn gedwongen te huwen met iemand uit een andere Romeinse adellijke familie. Ze vond troost in de muziek en stierf de marteldood omstreeks 230. Ze werd patrones van muziek, instrumentenmakers en zangers.

Cecilia wist Valerianus en diens broer Tibertius te bekeren tot het christelijke geloof. Samen hielpen ze families van christenen, die toen door de keizer van Rome werden vervolgd. De broers werden hiervoor gevangen genomen en onthoofd, Cecilia wachtte een even gruwelijk lot: ze werd in een bad kokend water gezet, maar dat overleefde ze. Volgens de overlevering bleef ze zelfs onophoudelijk zingen. Ook de poging om haar te doden met een nekslag slaagde niet. Uiteindelijk stierf Cecilia drie dagen later aan haar verwondingen. Paus Paschalis I liet haar lichaam in 821 overbrengen naar de huidige Sint-Ceciliabasiliek in de Romeinse wijk Trastevere.

Als patrones van muzikanten werden talrijke muziekverenigingen, koren, fanfares en orkesten naar haar genoemd. Zelf was ze ook inspiratiebron van vele composities, zoals Henry Purcells hymne Hail! Bright Cecilia van 1692.

De heilige Cecilia wordt doorgaans voorgesteld met het orgel. In de Nederlanden wordt ze ook vaak met een valk afgebeeld, typisch attribuut om op haar adellijke afkomst te wijzen.

De middeleeuwse kerk van Neede was tot de reformatie aan de heilige Cecilia gewijd.

Datum heiligverklaring: onbekend.