Heilige Rosa van Lima

1586 - 1617

23 augustus 

Rosa werd geboren in 1586 in Lima (onderkoninkrijk Peru), als dochter van Gaspar Flores en María de Oliva, die uit hun huwelijk 12 kinderen kregen. Ze werd gedoopt als Isabel Flores de Oliva, maar toen ze 3 maanden oud was, zag men haar gezicht veranderen in een roos, en vanaf haar jeugd was haar naam zo.

Zij was een toonbeeld van zuiverheid, opoffering, geloof en toewijding aan Jezus Christus. Rosa leefde ook in moeilijkere tijden zdan  de huidige, maar overwon tegenspoed door zich over te geven aan de goddelijke wil en sociale werken uit te voeren ten gunste van de zieken.

Toen zij 12 jaar oud was, verhuisde zij met haar gezin naar Quives (Sierra de Lima) vanwege het werk van haar vader in de mijnen, hier ontving zij bevestiging van Santo Toribio de Mogrovejo. Na jaren keerde zij terug naar Lima en zou opvallen door haar onbaatzuchtige toewijding aan de behoeftigen en om haar buitengewone mystieke gaven.

Ze zeggen dat Santa Rosa fysiek heel mooi was, dus er was geen gebrek aan vrijers, maar ze verwierp alle romantiek, omdat ze Jezus Christus had gekozen. Ze wilde als non toetreden tot de Dominicaanse Orde, maar haar vader verzette zich daartegen. Ze trad alleen als leek binnen en nam de naam "Rosa de Santa María" aan, omdat ze een grote toewijding voelde aan de Maagd van de Rozenkrans.

In die tijd legde Lima grote nadruk op christelijke deugden en waarden, die haar niet vreemd waren. Ze was nooit afgezonderd in een klooster, had een normaal leven en hielp haar familie financieel dankzij haar gave van naaien, borduren, muziek en poëzie, ook door bloemen te kweken in haar tuin.

Omdat ze zo velen in nood zag, heeft ze zelf een kamer in haar huis geconditioneerd als een ziekenboeg om voor de armsten, inheemse en vergeten mensen te zorgen. Dit gaf alleen maar aanleiding tot het onbegrip van haar familie, die minachting voor haar voelde. Ze voelde een diepe leegte, maar ze ging door. Rosa ging naar buiten om de mis te horen, Jezus te aanbidden in de Eucharistie en om mensen in nood te helpen; Reeds in haar leven had ze een reputatie van heiligheid, voor dit werk en haar wonderbaarlijke gaven, maar ze bleef nederig en alle toeschrijving was voor God.

In 1615 bouwde zij een hermitage, waar ze zich wijdde aan eenzaamheid en gebed, hier voerde zij haar boetedoeningen uit, zoals vasten en strenge discipline, ook de visioenen met het Kindje Jezus dat haar favoriete devotie werd. 

Ze had een sterk gebedsleven en eerbied voor alle leven en liet insecten, als schepselen Gods, haar gewoon steken. Haar ledematen raakten tenslotte één voor één verlamd. Na een pijnlijk ziekbed stierf ze op 31 jarige leeftijd.

Zij stierf op 24 augustus 1617. Paus Clemens X zegt in de canonisatiebulle; “dat sinds de ontdekking van Peru geen missionaris is opgestaan, die een dergelijke algemene beweging van boetvaardigheid heeft verwekt”. Een lange en pijnlijke ziekte was haar lot, vijftien jaar lang onderging zij de uiterste verlatenheid en troosteloosheid. Ook van de kant van haar huisgenoten had zij beschimpingen en smaad te verduren. Zij ligt begraven in de kerk van het Dominicanenklooster te Lima. Zij werd door paus Clemens X in het jaar 1671 heilig verklaard.

Gebed tot de heilige Rosa van Lima

God, Gij hebt de heilige Rosa geroepen om uit liefde tot U alles te verlaten, en zich geheel aan U te geven in een leven van strenge boetvaardigheid. Schenk ons, op haar voorspraak, de genade hier op aarde de weg ten leven te volgen, om de overvloed van uw vreugde te vinden in de hemel.
Amen.