Uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela

Znani również jako: Joannes Baptista, Jan Chrzciciel, Jan Poprzednik, Juan Bautista, Yahya Chrzciciel

Wspomnienie: 24 czerwca (narodziny) - 29 sierpnia (śmierć)

Jan Chrzciciel jest uważany za proroka przez trzy religie: chrześcijaństwo, islam i mandeizm. Jest poprzednikiem lub prekursorem Chrystusa i stanowi łącznik między Starym i Nowym Testamentem. Uważany jest za ostatniego z proroków Starego Testamentu i pierwszego ze świętych Nowego Testamentu, gdzie opowiedziana jest jego historia. Jan był prorokiem, który głosił przyjście Chrystusa jako Mesjasza.

Urodził się w rodzinie kapłańskiej, ale nie został księdzem tak, jak oczekiwano. Wszystkie cztery Ewangelie mówią, że Jan przyszedł jako prorok, aby przygotować drogę przed Jezusem. Był synem Zachariasza, kapłana świątyni jerozolimskiej, i Elżbiety, krewnej Marii, która ją odwiedziła. Jezus Chrystus i Jan Chrzciciel byli spokrewnieni. Ich matki, Maria i Elżbieta, były kuzynkami.

Jan Chrzciciel urodził się 6 miesięcy przed Jezusem Chrystusem (kiedy Zachariasz służył w Świątyni, anioł przyniósł mu wiadomość, że Elżbieta od chwili jego narodzin będzie urodzić dziecko napełnione Duchem Świętym. Zachary zwątpił i był niemy aż do śmierci Jana narodziny). Trzydzieści lat później, w piętnastym roku panowania Tyberiusza Cezara, co odpowiada temu, co nazwalibyśmy rokiem 26 n.e., Jan rozpoczął posługę chrztu. Był kapłanem, a kapłani rozpoczęli swoją pracę w wieku trzydziestu lat, nosząc skórzany pas i tunikę z wielbłądziej sierści, żywiąc się szarańczą i dzikim miodem oraz głosząc ludowi Jerozolimy przesłanie pokuty. Nawrócił wielu i przygotował drogę na przyjście Jezusa.

Jan przebywał na pustyni nad rzeką Jordan. Ludzie przybywali zewsząd, zwłaszcza z Judy i Jerozolimy, aby słuchać kazań Jana i usłuchać jego wezwania do odpokutowania za swoje grzechy i przyjęcia chrztu. Chrzest pokazuje, że dana osoba pragnie, aby stary grzeszny charakter umarł i został pogrzebany, a z wody powstał nowy, któremu przebaczono grzechy i rozpoczął nowe życie w przezwyciężaniu grzechu. Ludzie, którzy zostali ochrzczeni, obawiali się przesłania Jana. Wiedzieli, że było już bardzo blisko czasu prorokowania o przyjściu Mesjasza. Ludzie pytali go: „Co mamy czynić?” On odpowiedział: «Kto ma dwa płaszcze, niech jedno da temu, który nie ma. Kto ma żywność, niech da temu, który nie ma».

Siedemset lat przed narodzinami Jezusa prorok Izajasz napisał, że Mesjasz będzie „prowadzony jak baranek na rzeź” jako ofiara mająca na celu zgładzenie naszych grzechów (Izaj. 53:7). Dlatego Jan, widząc Jezusa zbliżającego się do niego, wskazał na Niego i rzekł do uczniów swoich: «Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata! Ochrzcił Chrystusa w rzece Jordan, po czym odszedł i powiedział swoim uczniom, aby poszli za Jezusem. Jan Chrzciciel to inna osoba niż apostoł Jan, od którego pochodzi nazwa Ewangelii Jana... Mówiąc o Jezusie, Jan powiedział: „Ja was ochrzciłem wodą, ale On was ochrzci duchem świętym”.

Jan publicznie skarcił króla Heroda za to, że wziął za żonę żonę jego brata Filipa, Herodiadę, więc Herod kazał go uwięzić. Herodiada żywiła za to urazę do Jana i bardzo chciała go zabić. Herod także chciał go zabić, ale też uważał Jana za człowieka sprawiedliwego i świętego, a lud uważał go za proroka, więc bał się go zabić. Lubił też słuchać Johna, chociaż bardzo się wtedy denerwował.

Upłynął około rok od uwięzienia Poprzednika, kiedy Herod obchodził swoje urodziny i wydał ucztę dla swoich dworzan, oficerów i tysiąca czołowych mężów galilejskich. Na tę ucztę przybyła także Salome, córka Herodiady i pasierbica Heroda. Tańczyła dla Heroda, co spodobało się jemu i jego gościom. Taniec tak zachwycił Heroda, że przysiągł córce Herodiadzie, że wynagrodzi ją wszystkim, o co poprosi – aż do połowy jego królestwa. Nie wiedziała, o co zapytać, więc wyszła i zapytała matkę. Herodiada kazała jej poprosić o głowę Jana na talerzu. Wróciła więc na przyjęcie i zażądała głowy Jana Chrzciciela. Ta barbarzyńska prośba zaskoczyła samego tyrana; kierując się jednak ludzkim szacunkiem, zgodził się i wysłał żołnierza swojej straży, aby ściął głowę Świętemu w więzieniu. Żołnierz wykonał rozkaz króla, przyniósł na misę głowę Jana Chrzciciela i dał Salome, a Salome dała ją swojej matce Herodiadzie. Potem uczniowie Jana pochowali jego ciało, poszli i powiedzieli o tym Jezusowi (Mateusza 4:3-12; Marka 6:17-29).

W ten sposób umarł wielki poprzednik naszego błogosławionego Zbawiciela, jakieś dwa lata po rozpoczęciu swej publicznej posługi i rok przed śmiercią Tego, którego zapowiadał.
Gdy uczniowie jego usłyszeli o śmierci Jana Chrzciciela, przyszli, zabrali jego ciało i złożyli je w grobie. Dacie śmierci Jana Chrzciciela, czyli 29 sierpnia, podanej w kalendarzach liturgicznych trudno się opierać, gdyż rzadko opiera się ona na wiarygodnych dokumentach. Miejsce jego pochówku zostało ustalone według starej tradycji w Sebaste (Samaria). Jego relikwie znajdują się w kościele św. Sylwestra w Rzymie we Włoszech i w Amiens we Francji.

Rzeka Jordan Miejsce, w którym Jezus został ochrzczony

 

Ścięcie św. Jana Chrzciciela

 

Modlitwa do Świętego Jana Chrzciciela

Boże, wysłałeś św. Jana Chrzciciela,
aby był zwiastunem Twego Syna,
który urodził się i umarł za nas.
Pozwól nam wyznawać naszą wiarę w Ciebie,
za przykładem św. Jana,
który został umęczony za prawdę
i sprawiedliwość.
Amen.